Blog

Zmiany CIT 2018 – aspekty praktyczne

Facebook
Twitter
LinkedIn
Email

Zmiany CIT 2018 – aspekty praktyczne

Od 1 stycznia 2018 r. weszły w życie przepisy nowelizujące ustawę z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych (Dz.U. z 2018 r., poz. 317 ze zm., dalej powoływana jako „u.p.d.o.p.”).

Po pierwszych dwóch miesiącach obowiązywania znowelizowanych przepisów, możemy Państwa ukierunkować w zakresie prawidłowego rozumienia rozważanych przepisów, wskazać kształtującą się praktykę organów podatkowych w rozstrzyganiu poszczególnych zagadnień prawnych.

Głównym źródłem zmian w u.p.d.o.p. jest ustawa z dnia 27 października 2017 r. o zmianie ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych oraz ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne (Dz.U. z 2017 r., poz. 2175).

1.

Wyodrębnienie w u.p.d.o.p. źródła przychodów w postaci zysków kapitałowych oraz rozdzielenie dochodów uzyskiwanych  tego źródła od pozostałych dochodów podatnika (art. 7 u.p.d.o.p., art. 7b u.p.d.o.p.).

Konsekwencją tej nowelizacji jest oddzielne obliczanie wysokości dochodów z tych dwóch źródeł oraz brak możliwości kompensowania strat z kapitałów pieniężnych z dochodami z innej działalności gospodarczej. Wyjątki dotyczą wyłącznie banków (ich przychody będą zaliczane do jednego źródła).

Znowelizowany przepis wprowadził następujące źródła przychodów:

  • z zysków kapitałowych,
  • z działalności gospodarczej oraz z działów specjalnych produkcji rolnej.

Przy ustalaniu dochodu osiągniętego z zysków kapitałowych nie podlegają sumowaniu poniesione przez podatnika straty z danego źródła przychodów. Ponadto, o wysokość straty ze źródła przychodów, poniesionej w roku podatkowym, można obniżyć dochód uzyskany z tego źródła w najbliższych kolejno po sobie następujących 5 latach podatkowych, z tym, że wysokość obniżenia w którymkolwiek z tych lat nie może przekroczyć 50% kwoty tej straty (art. 7 ust. 3, art. 7 ust. 5 u.p.d.o.p.).

Katalog przychodów z zysków kapitałowych został ujęty w art. 7b u.p.d.o.p. Przedmiotem opodatkowania CIT będzie dochód stanowiący sumę dochodów z obu źródeł: zyski kapitałowe oraz pozostała działalność gospodarcza.Oznacza to, że w przypadku kiedy z obydwu tych źródeł zostanie wygenerowany zysk, będzie on podlegał łącznemu opodatkowaniu według stawki 19% (15%).

Zmienione zasady mają zastosowanie do przychodów/kosztów oraz rozliczania strat powstałych na tak rozdzielonych źródłach przychodów za rok podatkowy rozpoczęty po 31 grudnia 2017 r. W przypadku spółek z tzw. krzywym rokiem podatkowym, pierwszym rokiem z zastosowaniem zmienionych zasad będzie rok 2018/2019, jako pierwszy rozpoczynający się po 31 grudnia 2017 r.

2.

Wprowadzono regulacje umożliwiające organom podatkowym szacowanie wartości transakcji świadczenia usług, w przypadku kiedy ich cena bez uzasadnionych przyczyn ekonomicznych znacznie odbiega od wartości rynkowej – w szczególności podatkiem dochodowym zostało objęte nieodpłatne zbycie rzeczy, praw majątkowych lub świadczenie usług (art. 14 u.p.d.o.p.).

Na skutek nowelizacji, podatkiem dochodowym zostały objęte nieodpłatne zbycie rzeczy, nieodpłatne zbycie praw majątkowych, na rzecz podmiotu, w którym podatnik lub podatnik wraz z podmiotem powiązanym posiada udział w wysokości 95%.

Przychód powstanie w momencie nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych na rzecz podmiotu powiązanego, w którym podatnik lub podatnik wraz z podmiotami powiązanymi posiada udział w wysokości co najmniej 95%. Przepis ten daje organom podatkowym możliwość określenia wysokości przychodu w wysokości wartości rynkowej.

Zwracamy uwagę na to, że komentowany przepis (art. 14 ust. 6 u.p.d.o.p.):

  • dotyczy wyłącznie nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych na rzecz podmiotu powiązanego,
  • nie dotyczy nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz podmiotu powiązanego.

Ponadto, w przypadku nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw na rzecz podmiotu powiązanego, a także nieodpłatnego świadczenia usług na rzecz podmiotu powiązanego, po stronie obdarowanego powstanie przychód na dotychczasowych zasadach (tzn. w wartości określonej w umowie, bądź w wartości rynkowej przedmiotu świadczenia).

Komentowany przepis umożliwia także określenie przychodów podatnika w przypadku nieodpłatnego zbycia rzeczy lub praw majątkowych (za wyjątkiem świadczenia usług), w przypadku kiedy zbycie rzeczy lub praw majątkowych następuje na rzecz podmiotu powiązanego.

Wprowadzony przepis ma ograniczyć sytuację, w których przekazanie danego składnika aktywów (prawa) nie będzie równoznaczne z jego faktycznym wyzbyciem się przez właściciela danej struktury kapitałowej.

W kontekście omawianego przepisu art. 14 u.p.d.o.p. warto nadmienić o wydanej interpretacji indywidualnej, zgodnie z którą: przy dobrowolnym umorzeniu udziałów nadal nie stosuje się przepisów umożliwiających organom podatkowym określenie przychodu według wartości rynkowych – Dyrektor KIS potwierdził, że art. 14 ust. 1 i 2 ustawy o CIT nie ma zastosowania do dobrowolnego umorzenia udziałów. (Interpretacja indywidualna DKIS z dnia 19 stycznia 2018 r., Nr 0111-KDIB1-2.4010.456.2017.1.PH).

3.

Nowelizacja przepisów dotyczących tzw. niedostatecznej kapitalizacji (thin cap), tj. przepisy przeciwdziałające nadmiernemu finansowaniu podatników długiem (art. 15c u.p.d.o.., art. 15ca u.p.d.o.p.).

Przepisy obowiązujące do dnia 31 grudnia 2017 r. znajdują zastosowanie do odsetek od pożyczek (kredytów), w przypadku kiedy kwota udzielonej pożyczki (kredytu) podatnikowi, została faktycznie przekazana do dnia 31 grudnia 2017 r.

Przepisy w brzmieniu dotychczasowym obowiązują do dnia 31 grudnia 2018 r. Nowelizacja wprowadziła ograniczenie możliwości ujmowania odsetek od kredytów (pożyczek) w kosztach. Ograniczenia te zostały rozszerzone także na pożyczki (kredyty) udzielne przez instytucje zewnętrzne.

Podatnicy są zobowiązani wyłączyć z kosztów uzyskania przychodów koszty finansowania dłużnego w części, w jakiej nadwyżka kosztów finansowania dłużnego przewyższa 30% kwoty odpowiadającej nadwyżce sumy przychodów ze wszystkich źródeł przychodów pomniejszonej o przychody o charakterze odsetkowym nad sumą kosztów uzyskania przychodów pomniejszonych o wartości zaliczonych w roku podatkowym  do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych oraz kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawej.

Poniżej przedstawiamy wzór na obliczanie nadwyżki kosztów finansowania dłużnego:

NKFD = KFD infrastruktura publiczna – Przychody odsetkowe

Poniżej przedstawiamy wzór na obliczenie 30% EBIDTA:

30% EBIDTA = 0,3 x [(Przychody – Przychody odsetkowe) – (KUP -AMO – KFD nieuwzględnione)]

NKFD –                                  nadwyżka kosztów finansowania dłużnego

KFD –                                    koszty finansowania dłużnego

Przychody odsetkowe –   to uzyskane przez podatnika w roku podatkowym podlegające opodatkowaniu przychody o charakterze odsetkowym

Przychody –               to suma przychodów ze wszystkich źródeł

KUP –                        suma kosztów uzyskania przychodów

AMO –                        wartość zaliczonych w roku podatkowym do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych

KFD nieuwzględnione –      to wartość kosztów finansowania dłużnego nieuwzględnionych w wartości początkowej środka trwałego lub wartości niematerialnej i prawnej

4.

Podwyższenie limitu jednorazowej amortyzacji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych, z 3.500,00 PLN do 10.000,00 PLN.

Nowelizacja przepisu umożliwiła zaliczenie wydatków na nabycie tych środków lub wartości do kosztów uzyskania przychodów (art. 16d ust. 1 u.p.d.o.p., art. 16e ust. 1 – 2 u.p.d.o.p., art. 16f ust. 3 u.p.d.o.p., art. 16g ust. 13 u.p.d.o.p., art. 16k ust. 9 u.p.d.o.p.).

5.

Wprowadzenie tzw. „minimalnego podatku dochodowego” w odniesieniu do podatników posiadających nieruchomości komercyjne handlowo – usługowe oraz budynki sklasyfikowane jako biurowe (art. 24b u.p.d.o.p., art. 24c u.p.d.o.p.) – potocznie zwany jako „podatek od nieruchomości komercyjnych”.

Podatek od przychodów z tytułu własności środka trwałego będącego budynkiem handlowo – usługowym lub handlowym, którego wartość początkowa przekracza 10.000.000,00 PLN. Nieruchomości muszą zostać odpowiednio sklasyfikowane, zgodnie z  Klasyfikacją Środków Trwałych. Wartość podatku wynosi 0,035% podstawy opodatkowania za każdy miesiąc.

Najwięcej wątpliwości budzi kwestia rozumienia terminu „środek trwały”. Omawiany przepis znajdzie zastosowanie, jeżeli nieruchomość spełnia wymogi uznania jej za środek trwały Spółki – w rozumieniu przepisów podatkowych nie zaś bilansowych.

Ponadto, wartość początkowa nieruchomości powinna być ustalona na podstawie przepisów podatkowych – nie zaś bilansowych w odniesieniu do jej wartości początkowej (bez uwzględniania dotychczasowych odpisów amortyzacyjnych).

Leave a Comment

Twój adres e-mail nie zostanie opublikowany. Wymagane pola są oznaczone *

POZOSTAŁE WPISY